MATERI BASA JAWA: CRITO PANGALAMAN
BAGIAN 1: PENGERTIAN LAN JENISE
A. Tegese Crito Pangalaman
Crito Pangalaman iku crita sing nyritakake kedadeyan utawa pengalaman pribadi sing dialami dening penulis dhewe (narator).
Crita iki asale saka pengalaman nyata, dudu karangan fiksi, mula bisa duwe kekuatan emosional kanggo wong sing maca amarga katon nyata lan tulus.
Tujuane yaiku kanggo nyebarake pengalaman, ngajari, nghibur, utawa mung kanggo nuduhake rasa syukur.
B. Jenis-Jenise
Crito Pangalaman Pribadi: Crita babagan urip pribadi, kaya ta pengalaman lelungan, pengalaman lucu, utawa pengalaman nalika isih cilik.
Crito Pangalaman Sinau: Pengalaman nalika sinau babagan ilmu utawa katrampilan tartamtu.
Crito Pangalaman Kerjo: Pengalaman ing dunyane kerjo, kayata ngadhepi tantangan utawa kasuksesan.
BAGIAN 2: CIRI-CIRI CRITO PANGALAMAN
Ditulis nganggo Basa Pribadi: Asring nggunakake ukara pisanan, kaya ta "Kula," "Awakdewe," utawa "Kula" (ngoko: Aku, Aku dewe).
Rasa Emosi: Ngandhung unsur perasaan penulis, kaya ta bungah, sedih, kaget, wedi, utawa seneng.
Urut Wektu: Critane dicritakake kanthi urut, saka wiwitan nganti pungkasan.
Tempat lan Wektu Cetha: Menehi informasi sing jelas babagan panggonan lan kapan kedadeyan kasebut kelakon.
Ana Pesen Moral: Asring diakhiri karo pelajaran urip utawa kesan sing diduweni saka pengalaman kasebut.
BAGIAN 3: CARA NULIS CRITO PANGALAMAN
Langkah-langkah nulis crito pengalaman:
Pilih Pengalaman sing Menarik: Pilih pengalaman sing nduwe kesan jero utawa makna khusus kanggo sampeyan.
Tulis Poin-Poin Utama: Tulis unsur 5W+1H saka pengalaman kasebut (Apa, Sapa, Kapan, Ing Ngendi, Napa, lan Kepriye).
Tulis kanthi Runtut: Critakake kanthi urut, wiwit saka pendahuluan (latar mburi), isi (jalaning crita), nganti penutup (kesimpulan lan pesen moral).
Tambahake Rasa Emosi: Jelaskan perasaan sampeyan nalika kuwi, supaya pamaca bisa nyimpati.
Gunakan Basa sing Sesuai: Sampeyan bisa nggunakake basa ngoko yen critane santai lan personal, utawa basa krama yen luwih formal.
BAGIAN 4: CONTOH CRITO PANGALAMAN CEPAK
Judul: Kélangan Dompét ing Pasar, Baliké Kanthi Mukjizat
(Ditulis nganggo basa ngoko alus campur krama)
Pengalaman iki kedadeyan nalika aku isih kuliah, kira-kira limang taun kepungkur. Aku arep blanja sayur ing Pasar Traditional Ngasem, Yogyakarta. Sabenere awakku lagi kesel banget, amarga semono ujian akhir.
Wektu kuwi, pasar rame banget. Aku fokus nggoleki wortel lan bawang sing regane paling murah. Sawise tawar-menawar karo buk lapak, akhirnya aku bayar lan langsung budal menyang panggonan parkir. Nalika arep njupuk duit kanggo bayar parkir, kagetku ora kepalang. Dompétku ilang!
Atine langsung deg-degan kaya arep metu. Dompét kuwi isine不只是duit blanja, nanging uga KTP, SIM, kartu ATM, lan sawetara foto kenangan. Aku wedi banget, langsung bali menyang pasar, mlayu-mlayu nggoleki saka lapak siji menyang lapak liyane. Nanging, ora ana kabar.
Nanging, ana keajaiban sing ora pernah aku bayangke. Nalika aku wis meh putus asa lan arep nangis ing pinggir pasar, ana wong lanang sepuh ngadeg ing depanku. "Ndhuk, sampeyan nek ngoleki dompét?" takoné kanthi swara sing lembut. Aku mung bisa manggut-manggut, atine isih kebak rasa wedi.
Wong kuwi banjur njupuk dompétku saka kanthonge lan menehake marang aku. "Iki, ndhuk. Aku nemu ing cedhak lapak sayur. Dadi ati-ati sabanjure," ujare kanthi esem. Aku rumangsa lega banget lan matur nuwun tanpa henti-henti. Dheweke ora gelem dikasih hadiah, mung nyuwun aku supaya luwih ati-ati.
Saka pengalaman iki, aku sinau babagan kejujuran lan kebaikan wong sing ora dikenal. Donya iki isih ana wong sing jujur lan becik atine. Aku uga sinau kanggo luwih waspada lan ora gampang panik. Senajan saiki aku isih wedi nalika arep menyang pasar rame-rame, nanging pengalaman iki dadi pengeling-eling yen ing kahanan ala, mesthi ana cahya apik sing suminar.
Subscribe by Email
Follow Updates Articles from This Blog via Email
No Comments